ΠΑΙΔΙΑΤΡΙΚΗ ΕΡΓΟΘΕΡΑΠΕΙΑ

 

Η παιδιατρική εργοθεραπεία είναι ένας εξειδικευμένος τομέας θεραπείας που επικεντρώνεται στο να βοηθήσει τα παιδιά να αναπτύξουν ή να ανακτήσουν τις δεξιότητες που χρειάζονται για να συμμετέχουν στις δραστηριότητες της καθημερινής ζωής, στο παιχνίδι, στο σχολείο και στις κοινωνικές αλληλεπιδράσεις. Οι εργοθεραπευτές εργάζονται με παιδιά που μπορεί να έχουν σωματικές, αναπτυξιακές, συναισθηματικές ή γνωστικές δυσκολίες, οι οποίες παρεμποδίζουν την ικανότητά τους να συμμετέχουν αποτελεσματικά σε αυτές τις δραστηριότητες.

Οι βασικές πτυχές της εργοθεραπείας με παιδιά είναι οι εξής:

 

Αξιολόγηση: Οι εργοθεραπευτές αξιολογούν τα δυνατά σημεία και τις δυσκολίες ενός παιδιού σε διάφορους τομείς, συμπεριλαμβανομένων των λεπτών κινητικών δεξιοτήτων, των αδρών κινητικών δεξιοτήτων, της αισθητηριακής επεξεργασίας, της οπτικής αντίληψης, των γνωστικών ικανοτήτων, των προσχολικών ή σχολικών δεξιοτήτων, των κοινωνικών δεξιοτήτων και των δεξιοτήτων αυτοεξυπηρέτησης.

 

Καθορισμός στόχων: Με βάση τα αποτελέσματα της αξιολόγησης και τις ατομικές ανάγκες του παιδιού, οι εργοθεραπευτές αναπτύσσουν εξατομικευμένα προγράμματα θεραπείας. Τα προγράμματα αυτά περιλαμβάνουν συγκεκριμένους στόχους και παρεμβάσεις για την αντιμετώπιση των δυσκολιών του παιδιού και την προώθηση της ανάπτυξης δεξιοτήτων που υπολείπονται.

 

Παρέμβαση: Οι παρεμβάσεις εργοθεραπείας μπορεί να περιλαμβάνουν ένα ευρύ φάσμα δραστηριοτήτων και ασκήσεων που αποσκοπούν στη βελτίωση δεξιοτήτων όπως η γραφή, το κόψιμο με ψαλίδι, το ντύσιμο, η ισορροπία και ο συντονισμός, η αισθητηριακή επεξεργασία, οι κοινωνικές δεξιότητες και η αυτορρύθμιση.

 

Θεραπεία αισθητηριακής ολοκλήρωσης: Η θεραπεία αυτή βοηθά τα παιδιά να επεξεργάζονται και να ανταποκρίνονται κατάλληλα στις αισθητηριακές πληροφορίες του περιβάλλοντός τους. Αυτό μπορεί να είναι ιδιαίτερα χρήσιμο για παιδιά με διαταραχές αισθητηριακής επεξεργασίας ή διαταραχή του φάσματος του αυτισμού.

 

Περιβαλλοντικές τροποποιήσεις: Οι εργοθεραπευτές μπορεί επίσης να συστήσουν τροποποιήσεις στο περιβάλλον ή στις καθημερινές ρουτίνες ενός παιδιού για να υποστηρίξουν τη συμμετοχή και την ανεξαρτησία του. Αυτό μπορεί να περιλαμβάνει την προσαρμογή των καθισμάτων στην τάξη, την παροχή βοηθημάτων ή προσαρμοστικού εξοπλισμού ή τη δημιουργία χώρων φιλικών προς τις αισθήσεις.

 

Συνεργασία: Οι εργοθεραπευτές συχνά συνεργάζονται στενά με τους γονείς, τους εκπαιδευτικούς, τους φροντιστές και άλλους επαγγελματίες που εμπλέκονται στη φροντίδα του παιδιού, όπως λογοθεραπευτές, φυσικοθεραπευτές, ψυχολόγους και εκπαιδευτικούς. Αυτή η διεπιστημονική προσέγγιση διασφαλίζει ότι οι ανάγκες του παιδιού αντιμετωπίζονται ολοκληρωμένα σε διάφορα περιβάλλοντα.

 

Προσέγγιση βασισμένη στο παιχνίδι: Η εργοθεραπεία ενσωματώνει δραστηριότητες που βασίζονται στο παιχνίδι, καθώς το παιχνίδι είναι απαραίτητο για την ανάπτυξη και τη μάθηση των παιδιών. Οι θεραπευτές χρησιμοποιούν το παιχνίδι για να εμπλέξουν τα παιδιά σε ουσιαστικές δραστηριότητες που στοχεύουν σε συγκεκριμένες δεξιότητες, ενώ παράλληλα προάγουν την ευχαρίστηση και τα κίνητρα.

Συμπερασματικά, η παιδιατρική εργοθεραπεία στοχεύει στην υποστήριξη της συνολικής ανάπτυξης των παιδιών, της ανεξαρτησίας και της συμμετοχής τους στις δραστηριότητες της καθημερινής ζωής, βοηθώντας τα τελικά να αξιοποιήσουν πλήρως τις δυνατότητές τους και να συμμετέχουν ενεργά στο σχολείο, στο σπίτι και στην κοινότητα.

 

 

Πότε ένα παιδί χρήζει εργοθεραπευτικής αξιολόγησης;

 

Σύμφωνα με τον Αμερικανικό Σύλλογο Εργοθεραπευτών (AOTA), τα παιδιά μπορεί να επωφεληθούν από την εργοθεραπεία εάν αντιμετωπίζουν δυσκολίες σε διάφορους τομείς της ανάπτυξης που επηρεάζουν την ικανότητά τους να συμμετέχουν στις καθημερινές δραστηριότητες. Ορισμένοι συνηθισμένοι λόγοι για τους οποίους ένα παιδί μπορεί να χρειαστεί εργοθεραπεία περιλαμβάνουν:

 

  1. Χτυπάει το σώμα του στο χώρο καθώς έχει δυσκολία στο να υπολογίσει το σώμα και τη θέση του στο χώρο.
  2. Δυσκολεύεται και δεν επιθυμεί να χρησιμοποιεί τον εξοπλισμό της παιδικής χαράς.
  3. Εμφανίζει καθυστέρηση στον λόγο και την ομιλία του.
  4. Η ομιλία του είναι δυσνόητη και δεν έχει καλή άρθρωση.
  5. Δεν ηρεμεί και κινείται συνέχεια.
  6. Κατά την διάρκεια του παιχνιδιού αντιμετωπίζει δυσκολία στην κατανόηση της δομής και του νοήματος του παιχνιδιού (κανόνες και τρόπος παιχνιδιού).
  7. Δεν του αρέσουν οι αγκαλιές, τα φιλιά.
  8. Αντιμετωπίζει δυσκολία στο να κάνει φιλίες με παιδιά της ηλικίας του και προτιμά το παιχνίδι με παιδιά άλλης ηλικίας μεγαλύτερης ή μικρότερης.
  9. Οι κινήσεις του είναι αδέξιες. Σκοντάφτει και πέφτει συχνά και η ισορροπία του δεν είναι καλή.
  10. Αντιμετωπίζει δυσκολία προσανατολισμού σε χώρους που δεν γνωρίζει καλά.
  11. Καταστρέφει τα παιχνίδια του.
  12. Αντιμετωπίζει δυσκολία με τις λεπτές κινήσεις. Δεν μπορεί να χειριστεί μικρά αντικείμενα και δυσκολεύεται να φτιάξει παζλ και να ζωγραφίζει μέσα σε πλαίσια.
  13. Δυσκολεύεται να αυτοεξυπηρετηθεί. Αναλογικά με την ηλικία του δεν έχει τις δεξιότητες που του επιτρέπουν να κάνει καθημερινές δραστηριότητες. (δυσκολία στο ντύσιμο, το φαγητό, δεν μπορεί να φορέσει τα παπούτσια του και να δέσει τα κορδόνια, να πλύνει τα δόντια του και να πάει τουαλέτα).
  14. Είναι παθητικό, και απόμακρο.
  15. Αποφεύγει ασυνήθιστα την καθημερινή περιποίηση του σώματος. (μπάνιο, χτένισμα, βούρτσισμα δοντιών, κόψιμο νυχιών).
  16. Δεν εξερευνά το περιβάλλον.
  17. Ο μϋικός του τόνος είναι ελαττωμένος δηλαδή μοιάζει να μην έχει δύναμη και αντοχή.
  18. Έχει μεγάλη ευαισθησία στις αισθήσεις του (οσμές, γεύσεις, θορύβους ή αγγίγματα).
  19. Δυσκολεύεται πολύ με το φαγητό. (λερώνεται πολύ κατά την διάρκεια του, τρώει μόνο συγκεκριμένες τροφές και υφές.
  20. Γράφει πιέζοντας υπερβολικά ή ελάχιστα το μολύβι.
  21. Κουράζεται εύκολα.
  22. Η στάση του σώματός του είναι κακή είτε όταν κάθεται σε καρέκλα είτε π.χ. οκλαδόν.
  23. Δεν έχει αυτοπεποίθηση.
  24. Όταν του μιλούν δείχνει σαν να μην ακούει.
  25. Έχει δύσκολο ύπνο.
  26. Δυσκολεύεται να συγκεντρωθεί σε μια δραστηριότητα ή αντίθετα συγκεντρώνεται τόσο πολύ και μετά δεν μπορεί να μεταβεί σε μια διαφορετική δραστηριότητα.
  27. Δεν μπορεί να πιάσει σωστά το μολύβι.
  28. Αντιστρέφει γράμματα και αριθμούς, δεν αφήνει διαστήματα μεταξύ των γραμμάτων και των λέξεων που γράφει, δυσκολεύεται να ξεχωρίσει και να γραψει γράμματα.
  29. Αντιμετωπίζει δυσκολία στο να ακολουθήσει οδηγίες.
  30. Έχει άγνοια κινδύνου. Δεν υπολογίζει την ασφάλειά του και των γύρων του.
  31. Δεν μιμείται.
  32. Δεν παίζει με τα παιχνίδια της ηλικίας του.
  33. Δυσκολεύεται να μάθει καινούρια πράγματα και να κατακτήσει νέες δραστηριότητες.

 

Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι κάθε παιδί είναι μοναδικό και η ανάγκη για εργοθεραπεία καθορίζεται με βάση την ατομική αξιολόγηση των δυνατών σημείων, των δυσκολιών και των λειτουργικών ικανοτήτων του. Οι εργοθεραπευτές συνεργάζονται στενά με το παιδί, την οικογένειά του και άλλους επαγγελματίες για την ανάπτυξη ενός εξατομικευμένου προγράμματος θεραπείας που ανταποκρίνεται στις συγκεκριμένες ανάγκες και τους στόχους του παιδιού.

 

Animated Back To Top Button Example 🚀

© All Rights Reserved Star Words Στέλλα Γρυπάρη

Web Design & Development by :